هنگام راه رفتن با آرامی و وقار راه می رفت*
نگاهش پیوسته به زیرافتاده و بر زمین دوخته بود*
هرکه را می دید مبادرت به سلام می کرد و کسی در سلام کردن بر او سبقت نمی گرفت*
وقتی که با کسی دست میداد دست خود را زودتر از دست او بیرون نمی کشید*
اگر از کسی خطایی صادر می گشت آن را نقل نمی کرد*
هدیه را قبول می کرد اگر چه به اندازه یک جرعه شیر بود*
منتهی الامال-مکارم الاخلاق