پذیرش احسا‌س‌تان: غم، اندوه، اشک، احساس تهی شدن و غیره موضوعی طبیعی است.
سعی نکنید تا عواطف و احساسات‌تان همچون خشم، گناه، ناامیدی یا درد را انکار کنید.
اجازه بدهید که سایرین به شما کمک کنند: با غذا آوردن برای شما، مراقبت کردن، برطرف کردن نیازهای روزمره‌تان، ...
احساسات‌تان را از طریق اشک، صحبت با سایرین و... ابراز کنید.
احساس نکنید که شما باید قوی و شجاع و آرام باشید، اگر چه این حق را دارید.
روزها را همان‌گونه که هستند بپذیرید و آماده مواجهه با آینده باشید.
به خودتان، فرصت و زمان بدهید تا دردها، درمان و زخم‌ها، التیام یابند.
مراسم بزرگداشت را فراموش نکنید.
فکر نکنید، حق ندارید ناراحت باشید زیرا سوگواری، امری طبیعی است.
به دنبال مشورت‌های تخصصی باشید البته اگر هنوز پس از شش ماه، ناراحتی و غصه‌تان رفع نشده. موارد درمانی می‌تواند کاملا موثر بوده و از مشکلات روان‌شناختی آتی پیشگیری کند.
http://fa.parsiteb.com
دیگر نگران نباش