در زبور حضرت داود علیه السلام، که تحت عنوان «مزامیر» در لابلای کتب «عهد عتیق» آمده، نوید هایی به بیان های گوناگون درباره ظهور منجی آمده است. جالب این که مطالبی که قرآن کریم درباره ظهور حضرت مهدی عجل الله فرجه از زبور نقل کرده است، عیناً در زبور فعلی موجود است و از دستبرد تحریف و تفسیر مصون مانده است. قرآن می فرماید: «بعد از «تورات»، در «زبور» نوشتیم که بندگان صالح من(اصحاب و یاران امام زمان عجل الله فرجه) وارثان این سرزمین خواهند بود.»(انبیاء، 105)
در زبور نیز آمده است: … زیرا که شریران منقطع می شوند. اما متوکلان به خداوند، وارث زمین خواهند شد.[1]
در میان مسلمانان، اعتقاد به موعود یک مسأله اجماعی است و از ضروریات دین اسلام است، و هیچ عالم شیعی و سنی منکر مهدی موعود نیست؛ ولی در ولادت آن حضرت اختلاف هست و برخی از علمای اهل سنت، معتقدند حضرت مهدی عجل الله فرجه متولد نشده است.
مرحوم محدث نوری نام 40 نفر از علمای اهل سنت را در کتاب کشف الاسرار آورده است که معتقدند حضرت مهدی عجل الله فرجه، فرزند امام حسن عسگری علیه السلام است و در سال 255 هجری قمری متولد شده است.
نعیم بن حماد مروزی از دانشمندان و محدثان اهل تسنن و از اهالی مرو است که در سال 228 هجری و قبل از تولد حضرت مهدی عجل الله فرجه، از دنیا رفته است. کتاب «الفتن» او، قدیمی ترین منبع در دسترس می باشد که نشانه های ظهور را در خود جای داده است. البته موضوع این کتاب، پیش گویی هایی در مورد آینده است که بخشی از روایات آستانه ظهور نیز در آن موجود است. گر چه کتابش معتبر نیست، ولی پرداختن به روایات ظهور که از پیامبر صلی الله علیه و آله روایت می کند، نشان از اعتقاد اهل سنت به مهدی موعود قبل از تولدش می باشد.
پس اعتقاد به موعود یک اصل همگانی در میان تمام جوامع بشری می باشد.
http://www.hawzah.net
پیمان خدا برای امام علی علیه السلام