هیچ کودکی در شکل گیری صورت خود نقشی ندارد. چرا که چهره نگاری جنین در رحم مادر فقط به دست خداست. خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: «هُوَ الَّذی یصَوِّرُکمْ فِی الْأَرْحامِ کیفَ یشاءُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیم؛ اوست که شما را همان گونه که خواستش بود، در رحم نقش بندی کرد و غیر از او معبودی توانمند فرزانه نیست.»(آل عمران، 6) در آیه ای دیگر از قرآن کریم آمده است: «إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ ینَزِّلُ الْغَیثَ وَ یعْلَمُ ما فِی الْأَرْحامِ وَ ما تَدْری نَفْسٌ ما ذا تَکسِبُ غَداً وَ ما تَدْری نَفْسٌ بِأَی أَرْضٍ تَمُوتُ إِنَّ اللَّهَ عَلیمٌ خَبیر؛ فقط خداوند از وقت قیامت با خبر است و او است که باران نازل می کند و آن چه را در رحم ها است، فقط ایشان می داند. کسی نمی داند فردا چه به دست می آورد؛ و هیچ کس نمی داند در کدام دیار می میرد. به طور یقین خداوند، دانای آگاه است.»( لقمان، 34) بشر فقط در افعال و کردارش اختیار دارد. لذا تکالیف هم، متوجه افعال بشر است؛ و در بسیاری از امورات زندگی، انسان هیچ اختیاری ندارد، مثل: تپش قلب، تنفس، شنیدن گوش در وقت بیداری، دیدن چشم، وقتی که باز است، گردش خون، کارکرد اعصاب، کلیه ها و غیره. |
http://www.hawzah.net