حجت‌الاسلام قرائتی با تأکید بر قرائت زیارت متقن و معتبر «امین الله» گفت: «امین بودن» ویژگی لازم حاکم اسلامی و عنوان «امیرالمؤمنین» تنها مخصوص امام علی علیه‌السلام است.

یک نکته بگویم. بعضی‌ها می‌نویسند: امیرالمؤمنین (ع). در حالی که حدیث داریم اگر کسی بنویسد: (علیه السلام) تا مادامی که این کلمه روی کاغذ است برایش ثواب می‌نویسند. چرا خودمان را محروم می‌کنیم؟ امیرالمؤمنین هم لقبی است که منحصر به شخص حضرت علی است. زیارت امین‌الله هم یک صفحه تقریباً بیشتر نیست و در میان همه‌ زیارت‌نامه‌ها به قول علامه مجلسی (ره) «اصح» یعنی صحیح‌ترین و به قول شیخ عباس قمی (ره) در مفاتیح‌الجنان «در نهایت اعتبار» است. یعنی خیلی زیارت قوی است.

امتیاز زیارت امین‌الله این است که برای هر امامی هر زمانی می‌شود خواند. یعنی در هر زمان برای هر امام، بهترین زیارت، در عین حال خیلی کوتاه و یک صفحه. و این زیارت خیلی حرف دارد. اولین جمله‌اش این است که می‌گوییم: «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَمِینَ الله»، شما امین خدا هستید. آدم وقتی در مقابل امیرالمؤمنین می‌ایستد، می‌گوید: یا امیرالمؤمنین من در حد یک بزغاله، امین نیستم. اگر یک بزغاله به من بدهند، بگویند: تقسیم کن، کبابی‌اش را برای خودم برمی‌دارم. یعنی من در تقسیم یک بزغاله امانت ندارم. یک چیزی به من بسپارند، بگویند: 

در کتب تاريخ اسلام آمده: خبر تولد حضرت زينب سلام الله عليها که نوزادي عزيز بود، به گوش رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم رسيد. رسول خدا براى ديدار او به منزل دخترش ‍ حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها آمد و به دختر خود فاطمه سلام الله عليها فرمود: ((دخترم، فاطمه جان، نوزادت را برايم بياور تا او را ببينم)).

حضرت فاطمه سلام الله عليها نوزاد کوچکش را به سينه فشرد، بر گونه هاى دوست داشتنى او بوسه زد، و آن گاه به پدر بزرگوارش داد. پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم فرزند دلبند زهراى عزيزش را در آغوش کشيده صورت خود را به صورت او گذاشت و شروع به اشک ريختن کرد. فاطمه سلام الله عليها ناگهان متوجه اين صحنه شد و در حالى که شديدا ناراحت بود از پدر پرسيد: پدرم، چرا گريه مى کنى؟!

رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: ((گريه ام به اين علت است که پس از مرگ من و تو، اين دختر دوست داشتنى من سرنوشت غمبارى خواهد داشت، در نظرم مجسم گشت که او با چه مشکلاتى دردناکى رو به رو مى شود و چه مصيبت هاى بزرگى را به خاطر رضاى خداوند با آغوش باز استقبال مى کند)).

ر آن دقايقى که آرام اشک مى ريخت و نواده عزيزش را مى بوسيد، گاهى نيز چهره از رخسار او برداشته به چهره معصومى که بعدها رسالتى بزرگ را عهده دار مى گشت خيره خيره مى نگريست و در همين جا بود که خطاب به دخترش فاطمه سلام الله عليها فرمود: ((اى پاره تن من و روشنى چشمانم، فاطمه جان، هر کسى که بر زينب و مصايب او بگريد ثواب گريستن کسى را به او مى دهند که بر دو برادر او حسن و حسين گريه کند.))

http://shia-online.ir